Rafał Kalwasiński – wieloletni szkoleniowiec Śląska Wrocław, żelazny asystent Mieczysława Łopatki w latach 90., były koordynator ds. szkolenia sekcji koszykówki WKS „Śląsk” i były trener grup młodzieżowych klubu. Będąc asystentem w 1. zespole „Wojskowych” zdobył 4 Mistrzostwa Polski (1991–1994), brązowy medal Mistrzostw Polski (1990) i 2 Puchary Polski (1990, 1992). Jako główny trener Kalwasiński prowadził WKS w 1 meczu sezonu 1994/1995 (po zwolnieniu Łopatki – przed zatrudnieniem Arkadiusza Konieckiego), a także w 36 meczach rozgrywek 2. ligi 2011/2012. W 2011 roku (wspólnie m.in. z Radosławem Hyżym, Mirosławem Łopatką i Adrianem Mroczkiem-Truskowskim) został też jedną z twarzy projektu odrodzenia klubu, który zakładał powrót do PLK. Oto lista sukcesów, które Kalwasiński osiągnął w roli 1. szkoleniowca Śląska:
● Mistrzostwo 2LM (2012),
● Puchar Polskiego Związku Koszykówki (2012),
● 1. miejsce w rankingu najskuteczniejszych trenerów Śląska Wrocław (bilans 36–6 = 83% zwycięstw).
Jako trener grup młodzieżowych Kalwasiński zdobył z wrocławskim klubem 2 Wicemistrzostwa Polski Juniorów (1995, 1997).
Trenował także Turów Zgorzelec w rozgrywkach 1. ligi (1998–2000) oraz Rawię Rawicz (2003/2004) i Olimpię Legnica (2006–2008) w rozgrywkach 2. ligi.
W szkoleniu centralnym Kalwasiński był trenerem głównym Szkoły Mistrzostwa Sportowego PZKosz w Kozienicach (2004–2005) i Licealnego Ośrodka Szkolenia Sportowego Młodzieży PZKosz we Wrocławiu (2005–2010), pełnił też funkcję trenera metodyka na campach wojewódzkich. W latach 2005–2006 prowadził reprezentację Polski U16.
Od 2008 do 2010 roku był Przewodniczącym Wydziału Szkolenia i Członkiem Zarządu Dolnośląskiego Związku Koszykówki we Wrocławiu. Wykładał na konferencjach szkoleniowych Akademii Trenerów PZKosz. Z kolei w latach 2008–2009 był starszym wykładowcą na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Kierował również kursami trenerskimi i instruktorskimi Ogólnopolskiego Programu Kształcenia Kadr Sportowych – projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej (2009–2014).
Zdjęcia: K&M Ziółkowscy, SMS Cetniewo
