Charles O’Bannon (ur. 22.02.1975) – rzucający obrońca / niski skrzydłowy (196 cm), specjalista od efektownych wsadów, który swoim atletyzmem górował nad resztą zawodników PLK. Amerykański obwodowy świetnie sprawdzał się zarówno w roli egzekutora, jak i uniwersalnego gracza pracującego dla drużyny. W zespole „Wojskowych” występował w sezonie 1999/2000, który był dla niego niezwykle udany.
W trójkolorowych barwach O’Bannon rozegrał 29 spotkań ligowych, zaliczając 13,8 punktu, 4,4 zbiórki, 1,4 asysty i 1,3 przechwytu. Najważniejsza i najbardziej udana była dla niego końcówka rozgrywek. „Święta wojna” trwała w najlepsze, do walki o prym na krajowym podwórku znów stanęli odwieczni rywale – Śląsk Wrocław i Anwil Włocławek. Po raz 2. z rzędu lepszy okazał się WKS, który wygrał serię 4:1 i zdobył swoje 15. Mistrzostwo Polski. Nagrodę MVP Finałów PLK 2000 otrzymał O’Bannon, który w 5 meczach rzucał średnio 19,2 punktu.
W trakcie sezonu Charlie wystąpił w Meczu Gwiazd PLK, w którym reprezentował Zachód. Jego drużynę poprowadził Muli Katzurin – ówczesny trener Śląska.
O’Bannon awansował także z „Trójkolorowymi” do ćwierćfinału Pucharu Saporty 1999/2000.
Zanim trafił do Wrocławia, osiągnął kilka sukcesów w najważniejszych ligach amerykańskich. W 1995 roku wywalczył mistrzostwo akademickiej ligi NCAA z UCLA Bruins. W latach 1997–1999 grał dla Detroit Pistons. Swój rekord strzelecki w NBA zanotował 14 kwietnia 1999, kiedy zdobył 14 punktów przeciwko Charlotte Hornets.
Po zakończeniu przygody z polską ekstraklasą Amerykanin nie zwolnił tempa. Do końca kariery (2013) Charles zdobył Mistrzostwo Włoch 2003 (z Benettonem Treviso) oraz – w zespole Toyota Alvark – 3 Mistrzostwa Japonii (2002, 2006, 2007), 2 Wicemistrzostwa Japonii (2001, 2008) i tytuł MVP sezonu zasadniczego ligi japońskiej (2007).
Zdjęcia: Sport.pl, K&M Ziółkowscy
